In Tsjechovs verhaal ‘Vrouwenheerschappij’ is sprake van een tand die uit een trommel vloog en terechtkwam in het hoofd van de oude Kalmykov, zodat je zijn hersens kon zien, maar in plaats van dood te gaan, zoals de arts voorspelde, begon hij alleen maar te stotteren. Een cultuurschok had hem daar misschien weer van af kunnen helpen. In zijn biografie van de Duits-joodse cultuurcriticus Siegfried Kracauer schrijft Jörg Später immers dat Kracauer eensklaps ophield te stotteren zodra hij in Amerika was aangekomen en daar Engels in plaats van Duits begon te spreken. Kracauer was voor de nazi’s uit Duitsland naar New York gevlucht. Hij was er een van de medeoprichters van de avantgardistische Cinema 16 in het Provincetown Playhouse (Greenwich Village) dat in mijn Gunzenhausen een belangrijke rol speelt omdat Salinger er eerst de originele en daarna de verminkte, Duits ingesproken versie van Casablanca ziet.
Auteur: Piet de Moor (Pagina 24 van 25)
De wintersporters annuleren hun skivakanties omdat het gesneeuwd heeft.
In Jane Austens postuum gepubliceerde roman ‘Persuasion’ is de tijd de ware vijand van Anne Elliot: ‘Ik ben al 27 jaar.’ Austen schreef een verhaal dat ‘De drie zusters’ heette. Dezelfde titel gaf Tsjechov aan een van zijn toneelstukken. In Tsjechovs verhaal ‘Vrouwenheerschappij’ komt een dienstmeisje voor dat zich een oude vrijster voelt: ‘Ik ben al twintig, dat is nogal wat.’ Tsjechov was nog geen 44 toen hij overleed, Austen 41.
Het feest der afgerukte vingers ligt alweer een week achter ons. En nu maar duimen voor 2020!
Ik verafschuw het woord ‘vaardigheid’, doodskleed van het talent.
De hel, dacht ik onlangs, is ongetwijfeld de plek waar de verzamelde moeders uit alle Hitchcock-films elkaar verscheuren om je op hun schoot te nemen.
Wat ik niet wil: dat de capitulant in mij triomfeert. Maar wel: dat de triomfalist in mij capituleert.
In ‘Het duel’ (Tsjechov) zegt een vrouw dat heiligen in de hemel meer nodig zijn dan op aarde. Een gevolgtrekking zou kunnen zijn dat zondaars meer op aarde nodig zijn dan in de hel.
Aangezien de concentratie geen toekomst kent, vervult ze alle verwachtingen.
En wat is er vandaag op straat te zien? Dronkenlappen, honden, lege hulzen, en op de hoek een laat, zeg maar achterstallig Jezuskind.