Leven is zoiets als fietsen. Je moet vergeten dat je het kunt, en dan kun je het. Dan kun je zonder risico met je ene hand je hemd wat hoger dichtknopen, als er een gure wind opsteekt. Je beide handen in de lucht steken mag ook, maar heel kort, want denk maar niet dat je de hele tijd als eerste over de meet kunt komen. Strepen staan nu eenmaal op hun slanke lijn. Dat kun je niet ongestraft negeren. Maar rijdend moet je niet proberen om de spaken van je wiel te tellen. Trouwens, waarom zou je dat bij stilstand doen?
Geef een reactie