In Tsjechovs verhaal ‘Vrouwenheerschappij’ is sprake van een tand die uit een trommel vloog en terechtkwam in het hoofd van de oude Kalmykov, zodat je zijn hersens kon zien, maar in plaats van dood te gaan, zoals de arts voorspelde, begon hij alleen maar te stotteren. Een cultuurschok had hem daar misschien weer van af kunnen helpen. In zijn biografie van de Duits-joodse cultuurcriticus Siegfried Kracauer schrijft Jörg Später immers dat Kracauer eensklaps ophield te stotteren zodra hij in Amerika was aangekomen en daar Engels in plaats van Duits begon te spreken. Kracauer was voor de nazi’s uit Duitsland naar New York gevlucht. Hij was er een van de medeoprichters van de avantgardistische Cinema 16 in het Provincetown Playhouse (Greenwich Village) dat in mijn Gunzenhausen een belangrijke rol speelt omdat Salinger er eerst de originele en daarna de verminkte, Duits ingesproken versie van Casablanca ziet.