Ik stond onder een boom op de bus te wachten in de Berliner Straβe. Plots hoorde ik iemand luid schelden. Ik keek op uit mijn notitieboekje en realiseerde me dat ik het voorwerp was van de woede die uit een oude vrouw gebroken was. ‘Sie stehen in einer Grünanlage,’ schreeuwde ze. Had er een sprietje gestaan, ik had het haar cadeau gedaan, maar werkelijk, er was alleen maar zand, ik kon het zien aan mijn voetafdruk. Even dacht ik eraan in de aanval te gaan, maar toen ik naar mijn pen greep vond ik dat er al pointe genoeg was.

Als ouderling, die met een been in het graf staat, schermt Poetin met het andere voor de dieven en schurken die na hem komen.

De ene ex-bondskanselier, de ander president. Maar twee dikke vrienden. Dat ze beiden uit de goot komen, daar kunnen ze niets aan doen. Dat ze er weer in verdwijnen, des te meer.

Een sneltrein is doorgaans een trein van de Deutsche Bahn die in het slechtste geval niet en in het beste te laat vertrekt. Snel is enkel de gezwindheid waarmee je geld voor je treinticket van je rekening gaat. Net als de uren van vertrek en aankomst zijn de tarieven voor het gebruik van de Duitse sneltreinen onberekenbaar. Niets is vast bij de Deutsche Bahn, niet eens de bonussen van de zichzelf bedienende managers, die de eigenschap hebben alleen maar te stijgen. Je kunt maar beter geen zitplaats reserveren in een sneltrein van de Deutsche Bahn, want als de trein uitvalt ben je die investering kwijt, zodat je je geld net zo goed in het water bij de eendjes kunt gooien (een ‘Ente’ of eend is in het Duits ook een fopperij). Het is aangewezen om een rol toiletpapier (niet enkel als servet) en een ouderwetse po (niet enkel als het regent) mee te brengen als je je op de Duitse sneltrein verlaat (bij ‘verlaat’ grimlachen!), maar het goede nieuws is dat de wachtenden (wachters en wachter*innen of *essen) op het perron geen stand- of statiegeld hoeven te betalen, niet eens als ze de fles zijn door zich daar ‘die Beine in den Leib’ te staan.

In de U-Bahn een man met havelock en deerstalker. Of hij een detective is? Maar hij doorboort me met zijn blik alsof ik er een ben.

De S-Bahn komt niet. Het treinverkeer is verstoord en op het digitale bord loopt een uitgeput bandje dat zegt waarom: het treinverkeer is onregelmatig na de herstelling van een trein. Zo staat het er: Nach der Reparatur eines Zugs. Dus niet vanwege een defect of een lopende herstelling, maar vanwege de geslaagde herstelling van een defecte trein. Ik hoop dat ik het nog eens meemaak op het perron: de aankondiging dat het treinverkeer is verstoord in afwachting van een defecte trein. Zo’n bericht zou de reiziger aan het denken kunnen zetten in afwachting van het wachten. Want wat doet de reiziger, die lummel, eigenlijk op het perron als de trein niet komt? Misschien is hij pas met goed gevolg geopereerd en denkt erover na hoe gestoord hij is na zijn herstel.

Mille collines, 800.000 victimes.

Bibi, de toprekruteerder van de terreurbende Hamas.

Gisteren, tijdens een lange wandeling door Kreuzberg, geluksgevoel bij de constatering dat ik in belle alliance verkeerde met de Mehringdamm.