Mijn lectuur: Decamerone (Boccaccio), ‘Het masker van de rode dood’ (Poe), De pest (Camus), ‘De Peloponnesische oorlog’ (Thucydides) enz. Thucydides beschrijft de symptomen en het verloop van de pest in Athene (in de zomer van 430 voor Christus) heel nauwkeurig en ook voor ons herkenbaar: ‘Als iemand van te voren ziek was, liep die kwaal steeds op die ziekte uit.’ Of: ‘Aanvankelijk waren de dokters, die de ziekte niet kenden, niet in staat haar te behandelen, maar zij stierven zelf het meest omdat zij het meest met de zieken in aanraking kwamen en geen andere menselijke kunst bracht enige baat.’ De luttele Atheners die van de pest herstellen verheugen zich: ‘Zij wisten wat het was en voelden zich zelf veilig; want voor de tweede maal greep de ziekte niemand aan, althans niet met dodelijke afloop. Zij werden door de anderen gelukgewenst en zelf in hun ogenblikkelijke vreugde koesterden zij de lichtvaardige hoop in de toekomst nooit meer aan een andere ziekte te zullen sterven.’ In zijn essays hangt Montaigne een luguber beeld op van de verschrikkingen van de pest die zijn streek in 1585 geselt. Hij vertelt hoe de mensen in hun zelf gedolven graf gaan liggen om er hun dood af te wachten. En net als Montaigne slaat ook Samuel Pepys in 1665 de schrik om het hart als de pest de bevolking van Londen (70.000 doden) en Engeland (nog eens 30.000) decimeert: ‘Met de huurkoets naar huis, wat almaar gevaarlijker wordt aangezien de pest zich almaar verder uitbreidt. Dan naar bed.’ (23 juni 1665).
Pagina 23 van 26
Als we Gonzalo uit Shakespeares Tempest mogen geloven dan stevenen we in versneld tempo op de ideale samenleving af:
Ik zou mijn ideale staat inrichten
In omgekeerde zin. Geen vorm van handel
Zou ik er dulden. Geen autoriteit.
Scholen bestonden niet. Armoede, rijkdom
En dienstverband, taboe. Contracten, erfrecht,
Bezit van grond, bemesting, wijnteelt, niets.
Metaal, graan, wijn of olie – overbodig.
Geen arbeid – almaar vrije tijd voor ieder.
(Vertaling Gerrit Komrij).
Vanaf morgen moeten alle Moskovieten ouder dan 65 thuis blijven. De maatregel geldt niet voor president Vladimir Poetin. Hij is 67.
Dit jaar komt de lente niet voor de herfst.
In de strijd tegen Corona levert ook de Russische orthodoxe kerk haar bijdrage. De gelovigen mogen bij het “Ite, missa est” het kruis niet meer kussen. In plaats daarvan wordt ermee op hun hoofd getikt. Om na te gaan of er iets in zit?
‘Nu het wc-papier uit het rek is verdwenen’ is geen remake van een hit van Boudewijn de Groot, 1968.
Eindelijk iedereen een held: levens redden door thuis op de pot te zitten om het wc-papier te bewaken.
Nu ze voor het wc-papier vechtend over de grond rollen, is het misschien een humaan idee om de holten van de rolletjes met watten op te vullen.
uit angst voor ’t slinken van ’t papier
propt hij de blaadjes in zijn mond,
slikt ze door met veel plezier
en vreet zijn buikje bol en rond.
en bloemleest de blaadjes in zijn darm
die zich diepzinnig ronden in zijn kont
wees zeker, het komt eruit als stront,
drollig, stomend en elastisch warm.
maar nu de blaadjes op de rol ontbreken
hoor je hem in de nasleep der geruchten
op zijn porseleinen pot nog zuchten:
was het maar in mijn keelgat blijven steken.
Aristarchus van Samothrace werd ook wel ὁ γραμματικώτατος (o grammaticotatos, de grootste taalgeleerde zeg maar) genoemd. Maar als ik literair criticus was, zou ik niet graag voor de recensentste doorgaan.